Malisya

Kala ko okay na.

Okay na kami.

Back to normal. Yung biruan. Harutan. Wala na rin tampuhan. O silipan. Kung sabagay ako lang naman ang ganun kaya mas tama na sabihin kong hindi na ko exaggerated.

At ease na ko ulet sa kanya. Basta. Masaya na. Everyone noticed na we are good now. Somehow i learned to let go the feelings that made our friendship awkward.

Pero sya, hindi pa pala.

I never thought na pagiisipan pa nya ko nang ganun. e di kung hindi ka comportable sa ganun, e di sana nung umpisa pa lang sinabi mo na ayaw mo ng ganun. bakit pinatagal mo pa. Sinanay mo ko sa ganun sitwasyon.

Kala ko ba, hindi ka magiisip ng ganun? eh anu yung sinabi mo? Was it just a joke? Kung oo, bakit hindi mo sinabi? Pero obviously, hindi yun biro. Remember your statements at FB?

My only intention is to pissed you. Never it was to take advantage of you. Was me being gay made you realized that i can? Sana naisip mo man lang yung sitwasyon.

You are bigger than me. Braso mo palang at kamo hindi na ko mabubuhay kung sakali pagbuntungan mo ko ng sama ng loob.

You are stronger than me. Yung pat mo nga lang sampal na saken.

And most of all, bakit gagawin ko yung isang bagay na makakasira sa friendship natin? At malamang, dahil likas na ang chismis ay kumakalat, e di lalo lang ako nasira sa paningin ng mga tao.

Sirang sira na ko dahil sa pagkakagusto ko sayo, dadagdagan ko pa ba ang problema ko?

It’s hard to say na I THOUGHT YOU WERE DIFFERENT, BUT I GUESS IM FUCKING WRONG! KATULAD KA RIN PALA NG IBA NA MAPANGHUSGA LALO NA SA MGA KATULAD KO. Na kahit anung gawin namen, dun at dun rin lang kami pupunta, sa MAKAMUNDONG PAGNANASA.

Mali. Dahil akala ko kilala kita. Tanggap ko na ang pagiging NAIVE, INCONSIDERATE, INSENSITIVE at pagiging JERK mo. Lalo na saken. SINO BA NAMAN AKO DIBA?

Pero yung aspeto na ito ang hindi ko kinaya. Sobrang tanga ko na kung sakaling gustuhin ko pang ipagpatuloy yung CLOSENESS na gusto ko lalo’t na madungis naman pala ang tingin mo sa akin...

It would have been better kung NAGSORRY ka man lang. Pero never kong nafeel na you have the intention to do so. Ni yung aminin mo nga lang na may nasabi kang offensive eh parang wala.

I can’t to stop myself from sharpening my tongue, dahil gusto ko sanang marealize mo kung anu ba ang mali. Pero i guess, MASYADO KANG BATO. MASAMA ANG UGALI SABI MO NGA...

IKAW YAN. At hindi pwedeng baguhin. And PEOPLE around you should accept the way you are...

KAHIT NAKAKASAKIT ka na ng DAMDAMIN ng mga NAKAPALIGID SAYO...

Then it made me realized, bakit dahil lang sa sinabi mo, magself-pity ako ng ganun? i know myself better than anyone else. At alam kong hindi ko gagawin yon...

If you think, and if people does think isa kong LOWER LIFE FORM dahil sa BADING AKO.

Think again.

Hindi ba mas mababa yung mga taong pinagiisipan yung kanilang kapwa?