Self-ASSessMENt part 1

Minsan gustung-gusto ko nang sabihing “SORRY PO. Pasensya na kayo, ganun lng talaga siguro ako ngayon. Gusto ko lang sabihin yung nasasaloob ko.”

Pero bakit? Bakit kailangan humingi ng paumanhin sa mga bagay na natural na lumalabas sa ating mga bibig? Hindi ko itatanggi ang bawat salita sa aking akda ay may pinanggalingan, lahat may gustong patamaan, may laman. Ang tanong, “NAKALAGAY BA ANG IYONG PANGALAN?” sakaling nakanti nito ang iyong damdamin, hindi ba’t ikaw na rin naman ang may KASALAN? Bakit mo binabasa ang sulat ng iba? Minsan pa nga ay binibisita mo pa ang kani-kanilang kinalalagyan, para ano? Saang punto? Hindi ba’t para magmatyag? Para manilip at makialam? IKAW MISMO ANG GUMAGAWA NG SARILI MONG GULO!

At huwag tayong maghugas ng kamay. Huwag tayong magpanggap na ni minsan ay hindi mo ginagawa ang nagagawa ko. Huwag tayong ipokrito. Konti kahihiyan naman para sa sarili mo.

Nasasaktan ka? Bakit sa tingin mo hindi ka nakakasakit? Tangna! PANGINOON KA?

Huwag tayong umasta na wala tayong nasasaktan sa ating mga ginagawa. Eh paano yung mga ginagawa ng mga taong nakapaligid sa atin? Hindi bat ang alam nila ay mas malamang galing din sa atin? At ang reaksyon nila ay dahil din sa atin? Suma tutal, tayo pa rin ang punot dulo nito. Kung anuman ang kahinatnan nito, sa atin parin ang bunton ng sisi nito.

Nanahimik ako. Nanahimik ka. Nanahimik sila. Sa paanong estado? Sa paanong paraan? Sa pagsusulat lang ba ng artikulo sa isang pahina? E paano yung mga reaksyon natin at ng mga taong nakapalig sa atin? Paano naman ang mga kuwentong ginagawa natin para makakuha ng simpatya ng iba? Ang mga tsismis at paguusap na ginagawa natin? Ang walang kamali-malisyang reaksyon sa mga bagay bagay?

At, paano ka magkakaron ng katahimikan kung palagi nating iisipin na tayo ang paksa ng iba?

Kasalan ko parin ba kung hindi matamik ang imahinasyon mo? Hindi kaya naman may sira na ang tuktok mo?

At, huwag nating ibintang sa iba ang mga ginagawa natin sa kanila. Magkakaiba tayo. Maaring tsismoso at mapaggawa ako ng kwento at ikaw naman ay mabait, maunawin at mahaba ang pasensya. At sila, wala lang, mahilig lang talaga makisawsaw sa akung anu bang uso at napapanahon. May perpekto at mayroon din naming puro kamalian lang ang nagagawa GAYA KO!

Bakit hindi muna tayo tumingin sa salamin, alalahanin ang bawat petsang lumipas at mga kabuktutan nating ginawa. Isama na rin natin ang mga natural nating reaksyon o paguugali at tingin natin kung hindi tayo nakakasakit at nakakaapak ng iba.

At tingnan din natin ang ating sarili kung tayo ba ay Malaya sa sulsol at impluwensya ng iba. Tingnan natin kung hindi ba tayo ay masyado nang eksaherado...

SEASON 3: TXT BTL

Things got worst! It seems both girlet and boylet hate each other. Not for them to tell each other pa, kita naman sa mga ginagawa nila. Si girlet sige ang posts sa FB at si boylet ultimate dedma lang sa kanya.

-----------------------------------------------------

As usual, affected na naman ang opisina nila. Parang may bombang anytime sasabog sa maling galaw ng kung sino man. Dito na pumasok sa eksena si Bridge.

At sino si Bridge? Ang pinsan kuno ni girlet. Someone na super close si girlet and somehow si boylet din. Para xang older sister ng dalawa. Laging nakatanog kung okay ba sila, kung magkaaway na naman ba, etc... she’s totally concerned sa relationship ni girlet and boylet. And, she’s the first one to be saddened sakaling hindi na naman nagkakasundo ang dalawa.

-----------------------------------------------------

As expected, nakialam na naman si Bridge, may i tanong kay girlet and boylet ano naman ang nangyari. as expected din, girlet explained what happened and, boylet, sa mas malupet na expectation said ewan na naman nya kay girlet.. a very usual situation. An almost replay of every single fight nang dalawa.

And since, talking to bridge when both of them is around is very uncomfortable, sa text dinaan nina girlet and boylet ang pakikipagusap sa una.

And somehow, parang bridge has found a way to tell the two kung anu ba yung mga bagay na hindi nila masabi ng harapan sa isa’t-isa, which she wonders why so well. Magkasama naman sa opisina, alam ang numero ng isa’t-isa, parehong may FB, at lalung-lalo namang magkakilala, bakit ayaw pang magsabihan ng problema. Ang reason? Hindi open si boylet sa ganito. Parang ayaw na ayaw nya nito. In fact, never pa si girlet and boylet nagusap ng seryoso ng face-to-face. It’s like both of them are void to have such.

---------------------------------------------------

4, 5, 6 at pagminsan 7 parts pa ang mga text ni girlet kay bridge. Especially pag may mga tinatanong ang huli patungkol kay boylet na sa hinuha ni girlet has something to do sa mga txt ni boylet kay bridge. And at the same time, nararamdaman naman ni girlet na ang mga text nya ay sinasabi ni bridge kay boylet. At ang mga komento ni bridge or tanong sa kanilang dalawa ay malamang mula rin sa kani-kanila.
Both of them learned a thing or two. Both of them found flaws. And for sure, nakapagbitaw ng mga masasakit na salita sa isa’t-isa. Now wonder if in the face nilang nasabi ang mga bagay na ito. Hindi kaya mas magiging maayos ang sitwasyon? O kaya naman mas lalala ang misunderstanding...

----------------------------------------------------

Days passed. Iwasang walang humpay. Except of course sa usapang trabaho. Both of them are forced to launch a few words for each other pero mararamdaman mo ang tabang. It’s like things are getting heavier. That the storm will be here for a long time.
---------------------------------------------------

There is silence among the two warriors but what’s beneath is a text message battle happening. Of what specific content? Of what grounds? Of what extent? Of what load? Of what bitterness, hatred and pain? HINDI natin ALAM, bakit hindi natin itanong kay BRIDGE? Or better yet, tinangnan ang cellphone nya, dahil sa malamang hindi naman xa magkokwento...

SEASON 3: ECLIPSE

Monday came, hindi feel ni girlet kausapin si boylet dahil masama pa rin ang loob nya infact, nagisnuban lang sila ng magkasalubong papasok ng opisina nila. Ni hindi nga sa linya ng department nila pumila si girlet para sa flag ceremony. Obviously, my silent war na naman, at mas malamang sa hindi, no white flags will be seen soon.

-------------------------------------------

Everyone is busy dahil mag oath taking ang mga bagong halal na pinuno ng bansa, praktis praktisan si boylet at girlet naman ay namomroblema sa costume nya para sa pagaasikaso ng mga bisita.

June 30 came and it was almost a hell day. Nakakapagod at nakakagutom. Pero okay lang dahil part yun ng trabaho. And besides, later that day, mag gagala si girlet with her nuknukans. At this point, okay na sya, may tampo pa rin, pero okay na. Kaya she sent a message to boylet that was later answered by boylet. Well she thought this will fix things, but it turned out to be another misunderstanding...

------------------------------------------

Girlet: i know this is fucking irritating na... lagi nalang etc...
the problem is me. as always sabi mo nga...
at this point, dami ko iniisip... and yayz, i know you have your own to dealt with...

i want to ask for more understanding... patong patong sila... gusto ko na bumigay...

you can ask my tropz if you like too... parang basis ba...

why kaw nalang biktima? hindi ko rin alam, siguro kasi, may hinahap ako sayo na hindi mo kayang ibigay...

my bad... hindi sayu yun...

and pretty much, may kadikit sau yung iba kong problema...

anu nga ba yun... ummm, hindi ako makahugot sau ng lakas...
hindi ka kasi ganun... and i know, parang hindi karin open sa ganun...

btw, hindi ko intensyon na hindi sagutin call mo yesterday... nagkataon nasa CR ako.. eh wala na follow, so i thought may nakuha ka nakeys.... although my pride got in the way kaya hindi na rin ako ng text...

yun...

kung pwede pa, steady ka lang ha...
be persistent.. yun lang kasi yung proof ko na okay tayo...

yun lang... and


SORRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRYY!!!!

mwaahugz and kizzzzez..

Boylet: your sorry is accepted. Pero bakit naman magsosorry pa. Oks lang yun. Hehehehe Anyway, busy lamang ako sa report na ginagawa ko kaya parang meron akong sariling mundo. Hehehehe :)

Girlet: thanks...
sana naiintindihan ng iyong bubot kunong kaisipan ang aking nararamdaman.. i'll tell one hell problem pag ready na ko.. gusto ko kasi sakin galeng...

mahirap pag sa iba, baka sumala sa punto...
saka na pagokay na lahat.

Boylet: hahahaha ayos lang yun nuh. XD

Ay ay si Gail nagchat sakin nagtatanung kung aatend raw tayo dun sa gen assembly ng ensci. Sabi ko baka hindi...

Girlet: nareceive ko nga yung email.. kaya lnag may class tau the whole day, then kung hanggang gabi naman xa, aatend ako ng bday... sayang naman ang outfit kung hindi at lagot din ako kay ma'am pag hindi dahil per person daw ang bayad...

Boylet: Yun na nga. hindi na talaga tayo makakaatend. XD

Girlet: w8t lang.. nabasa ko lang... at may kasama ka napala manood ng ECLIPSE??? kamusta naman yung pagyaya ko sayo?

Boylet: uy tumanggi ako nun, kasi supposedly kasama ko yung mga classmate ko sana manuod (kaso nagpunta kami kay noynoy eh) kaya hindi ako naasama. Tapos umentra kaibigan ko kaya ayun sa kanila na ako sasama.. hahahaha Sa air bender nalang ako sama XD.

Boylet: (parang ang gulo ng sequencing ko, anyway nawa'y makuha mo) XD (parang ang gulo ng sequencing ko, anyway nawa'y makuha mo) XD

Girlet: wala akong naalalang tumanggi ka...
shet.. naasar na naman ako..
fine..
[chill!]
pikit muna, breathe in, breathe out...

Boylet: hahaha adik ka, sabi mo pa nga sakin eh, will watch eclipse after ng program nila mayor, if you like sama ka with tropa???...

Sabi ko: naku hindi ako pwede, kasama ko na yung mga classmates ko. Sa Last Airbender nalang o kaya despicable.

Tapos sabi mo, fine. Ayun....

Setting: Sa Office...

Girlet: i cant remember. any...
this is a better conversation...

Me: u know what, lets not watch any fucking movie together...
yung last airbender? think na hindi kita niyaya and you dont have any schedule to watch that movie yet...

YOU: OK...

Me: done.

Boylet: Adik! Yan ang gawagawa.... Pero kung hindi kami matuloy sa sunday eh tera nuod tayo eclipse.... XD

Girlet: mukha mo. as if... gagawa ka ng paraan para matuloy yun..
do the movie pleasure your way.

Boylet: palabas lang yun eh...

---------------------------------------------------

For girlet, this is a fact na iniwan na xa ni boylet. Parang evidence na boylet’s out of her life. Although na realize naman nya baka nga nagusap sila ng ganun at nakalimutan lang nya. But then again she invited boylet naman, so sana binigyan nya ng priority yung invitation nung hindi sila natuloy...

---------------------------------------------------

And the ultimate proof she got:

Boylet: ang emo emo mo talaga... sige hindi na muna ako mangugulo hehehhee

Boylet: hindi ako wrong send ha. :p

Girlet: so anung ibig mong sabihin don?
never mind... iwanan nalang yan sa hangin,

-----------------------------------------------------------

Was she just taking things so seriously? Or he’s being an ass again? Whatever it is, girlet felt alone, while boylet is super dedma. And all girlet can do is......sob.

-----------------------------------------------------------
(to be continued)

SEASON 3: The secret Life of Girlet’s Bro (interlude kumbaga sa kanta)

BRO is girlet’s first sibling sa hubby ng mudraks nya. She was 13 when they had him and they are pretty much excited. Kahit xa, despite the expectation na hindi. Kung sana naapreciate nila ang effort nyang umuwi from nueva ecija to spend Christmas and new year with her father’s side family. But anyway, Masaya xa dahil kahit papano, maeextend yung family nya. Kung pwede nga lang magkaroon siya ng kapatid without the stepdad why not.

Literally, brow grew up together with girlet. She usually takes care of him whenever she’s around, too make it exciting, ginagawa nyang punching bag si bro. Not to hurt him, but too teach him a lesson or two. In fact, mas takot pa kay girlet si bro kesa sa mga magulang nya. And when they had their youngest, si SISSY, ganun pa rin naman ang ugali ni girlet, but, dahil sa panahon na to may yayaniks na for sissy, hindi na maxado nagampanan ni girlet pagiging disciplinarian nya.

Too make the long story short, literal na mas close si girlet kay bro kesa kay sissy at ganun din naman si bro sa kanya. Everytime nga na umuuwi si girlet, gusto ni bro katabi xa sa pagtulog; na lagi naman kinokontra ni sissy dahil ayaw nang dalawa na kasama xa.

Nafefeel ni girlet ang fear ng mga tao nab aka magaya sa kanya si bro dahil sa closeness nila, but she thinks otherwise. Nasa upbringing yun, and besides, wala naman syang kinokwento o pinapakita kay bro na maaring gayahin nito. At kahit naman lagi silang nagbobond, normal ang kilos ni bro. If there’s one fear na meron, eto yung kay girlet na later on, marerealize ni bro kung anu sya at baka hindi nya kaya itong tanggapin.

Girlet is afraid of the day na tatanungin na sya ni Bro at hindi nya alam kung paano nya sasagutin ito.

And then the day came. The day after ng “SILYA MOMENT” with boylet.

Bro: “girlet, anu ka ba?”

Girlet: “Bro, hindi na tinatanung yun, alam na natin diba?”

Bro: “Okay, hehehe, kasi sila bakit ganun daw yung mga pictures mo sa FB”

Girlet: “naku bro hayaan mo sila, maxado silang panget at latak para maapreciate yung art at kung anu ko”

Bro: “anu naman daw kaya yun? Bahala ka na nga!”

Short but sweet. Magaan sa pakiramdam ni girlet ang usapang yun, dahil despite bro’s young age. Naiintindihan na nya xa at kung anu mang sitwasyon meron sila. Pasan ba’t alam ni Bro ang sitwasyon ni girlet at boylet. How? Pakialamero kaya ang bro, mapa text messages, posts etc sinusuri nya. Very much interested sa pinaggagawa ng kapatid na girlet. She even remember a moment kung saan sabi ni bro na sana malaki na daw sya para maaway nya yung mga taong nagpapasama ng loob ng kapatid, and that includes boylet. Sabi pa ni bro, “kung alam ko lang, nilagyan ko ng pakain sa isda yung pagkain ni boylet nung nagpunta yun dito. (sabay kutos ni girlet, eh anu effect nun? Pareho lang naman edible yun, hahaha)

Girlet believes that her bro will grow up as a very mature and fine man. Kung mapalihis man ito, at pumili ng ibang klaseng relasyon, da hell, as long as mahal sila ng pamilya nila, pakialam nila sa mga manghuhusga...

SEASON 3: After the RESET

After the so-called RESET, girlet and boylet had a harmonious relationship. Kumbaga, back to normal ulit, kulitan dyan, tawanan, suntukan, kurutan and the like. May i text or chat sa FB and ofcourse, sabay kung pumasok at umuwi during classes.

E verything seems to be a breeze. Too good to be true. Kaya, girlet started to feel something isn’t right. Kaya as the day passes, nawawalan xa ng tiwala kay boylet. Habang tumatagal, mas lumalalim ang mga tanong sa kanya at agam-agam na bakit ganito ang sitwasyon? Nasaan na ang mga taong minsan ay pinagawayan nyo? Saan na ba sila sa buhay ni boylet ngayon? At siya, saan na ba siya dapat lumugar ngayon?

Minsan, gusto niyang isipin na nanalo siya. Natalo nya ang balahurang babae na gumagawa ng kwento upang kahit katiting ay pansinin ni boylet. Pero ayaw nya, dahil ang sa kanya, hindi isang premyong dapat pagaway si boylet. Ang tanging nais lang naman nya ay bigyan siya ng panahon ni boylet para mahilom ang mga sugat na dulot ng pakakaibigan nito sa balahurang babae. Isang bagay na kahit anung gawin niya ay hindi maintindihan ni boylet.

------------------------------

Then one day, girlet had a bad news, its a problem na hindi nya ineexpect. Na kahit kailangan ata ay hindi siya magiging ready. Her mom’s career is in trouble. It’s either she will retire early or wait in vain to be transferred to a new agency. And what’s more, even her stepfather has the same situation. IT ROCked her world! All of a sudden, her happy-go-lucky lifestyle will be cut short and the need to support her family is becoming too overwhelming.

Being her character, dinidibdib nya to ng sobra. Then, naungkat na naman ang kinikimkim nyang sama ng loob sa kanya trabaho. That people surrounding her doesn’t appreciate what she’s doing. Na afterall her efforts, para syang basura na itatapon na lang dahil meron bago na somehow more persistent, easy to work with, at better than her in terms of the technicalities of their work. At ang mas masakit dun, si boylet yun...

Bakit nga ba nafefeel na naman nya yun? Simply because, wala kasing binibigyan na trabaho sa kanya. She feels na she’s so incompetent to handle such... she feels useless... she feels stupid.

This is a thing she can’t share with boylet. A thing na hindi kailanman nya balak ishare kay boylet.

----------------------------

So girlet and her family decided to talk things over as soon as possible. She’s set to go home after class. She told boylet about the situation of her family. Well kinda, medyo madalas may memory loss ang hitad. The day started pretty well. May ututan pa nga at harutan eh. Girlet almost forgot about the problems she’s facing. Para kasi sa kanya, ang presence ni boylet especially at times like this will help her somehow cope.

And then the 1pm subject started. It is one hell of a class. Sobrang boring at they both cannot understand well ang dinidiscuss ng prof.. most of time, they talk through writing notes in a piece of paper so as not to sleep during class.. and this time, they decided not to seat at the front where their prof might see they remedial activities for boredomness.

San tau, girlet said, then boylet sat at the second set of chairs were another student is already sitting leaving girlet one plastic crap far from him.

KABLAM! Pumutok ang fuse ni girlet. She felt so alone. She felt na iniwan xa ni boylet. All throughout the class, nagsusulat lang ng comment si girlet sa notebook nya. She seems to be listening pero actually hindi. She wanted to get the hell out of the room. Then boylet texted na iniantok na naman daw xa. FUCK! Tapos ngayon magtetext ka! Gagong to. Damn u! That’s the exact words that girlet uttered in her mind.

------------------------------------------------------

It’s almost 3.30 and the class has ended. Time na para kumopya ng efiles nang lectures, and usually si boylet ang gumagawa nito. Pero this time, girlet stand up and gave her usb disk to the prof. She actually heard boylet saying “ikaw na lang kokopya?” but she didn’t mind.

After a few minutes, he prof is done with the copying so she rushed at his table and took her disk. She want back straight to her chair and get her things and walked out.

She’s so pissed off she’s seem s to be running away from the place. Then her CP rang, she got a message from boylet saying “ay nangiwan, ganyanan na” PUNYETA! Sinong unang nangiwan.

She decided not to answer the text but she’s so furious she need to.. short and sweet she texted “FU”.
Then boylet replied asking why she’s angry.. this time she reserve not answer...

---------------------------------------------------------
Then she arrived home. Almost sobbing. Pero parang uhog na bumalik sa kanyang mga mata ang kanyang luha ng makita nya ang mga kapatid nya sa tarangkahan ng kanilang tahanan.. Smiling and very much happy seeing her. She felt a little okay.

As soon as she entered their house, her siblings offered her the big chocolate bar and her mom offered her the pickles. She took them all and said “SHET! Batrip ako sa kalabaw na yan! Nakakinis.. nakakabwisit! Gusto kong kuritin singit nya.. hmmmmp!”. Her mom quickly asked, “sino bang kalabaw yan?” then her brother answered “si boylet mami”. “kumain ka nalang.” Her mom answered.

Later that day, as she was, as always checking her FB, she got a message from boylet. It is a must conversation kaya kailangan nyang magreply. Dahil sigurodo pag hindi xa nagreply, hindi na iimik sa boylet at pagtinanong sya kung bakit hindi naman sila ni girlet naguusap sasabihin nya “ewan ko sa kanya’!

And this how the conversation went:

Boylet: Uy girlet, Bakit ka nagalit sakin????

Girlet: AYOKO KASI NG FEELING NA MAY KASAMA KO TAPOS PARANG INIIWAN AKO... TAS NAGMUMUKHA AKO TANGA KASI MAGISA NA KO.

NEXT TIME, GANUN NA NGA...


OO NAGIINARTE AKO, EH YUN YUNG NAFEEL KO.

Boylet: Adik ka, ba eto... eh yun lang yung bakante upuan sa 2nd row eh. Talaga naman...

Girlet: E DI WAG DUN UMUPO.

Boylet: xa next time...

Girlet: wala na next time.

Boylet: adik talaga to oh. tsk tsk... wag ganun.

Girlet: truthfully speaking... hindi pa komportable sa mga ginagalaw mo. parang feeling ko, nandyan ka lang para manahimik ako... para less hassle nga naman sayo, and once okay na... then you'll start rolling again.

walang lang, just so you know.

Boylet: stapleran ko mata mo dyan eh. hehehehe Ba eto.

Girlet: parang multo ang nakaraan na patuloy akong hinaharas...
bakit hindi makalimutan? halos araw araw itong nararamdaman...

last na to.

Boylet: mukha kang pusit! XD

Girlet: kaw MAMMOTH!

Boylet: utot mo! Hehehehe

Well, i guess boylet thought they were already okay. But girlet felt a little off. She’s so upset and nafeel nya na tama xa.. she’s just being lulled para tahimik ang buhay ni boylet... ibig sabihin, lalo lang atang sumama loob nya...

------------------------------------------

The 27th turned to be a little of relief. Girlet and her family talked about the plans and they pretty much accepted what’s gonna happen. That includes girlet looking for a new job, high paying, near home, at maaallow xa mag masteral.

Gusto talaga nya ituloy yung masteral nya, so that kahit papano, lumipat man xa ng work, makikita at makakakuskusang siko parin nya si boylet.

----------------------------------------
(to be continued)