Kala ko okay na.
Okay na kami.
Back to normal. Yung biruan. Harutan. Wala na rin tampuhan. O silipan. Kung sabagay ako lang naman ang ganun kaya mas tama na sabihin kong hindi na ko exaggerated.
At ease na ko ulet sa kanya. Basta. Masaya na. Everyone noticed na we are good now. Somehow i learned to let go the feelings that made our friendship awkward.
Pero sya, hindi pa pala.
I never thought na pagiisipan pa nya ko nang ganun. e di kung hindi ka comportable sa ganun, e di sana nung umpisa pa lang sinabi mo na ayaw mo ng ganun. bakit pinatagal mo pa. Sinanay mo ko sa ganun sitwasyon.
Kala ko ba, hindi ka magiisip ng ganun? eh anu yung sinabi mo? Was it just a joke? Kung oo, bakit hindi mo sinabi? Pero obviously, hindi yun biro. Remember your statements at FB?
My only intention is to pissed you. Never it was to take advantage of you. Was me being gay made you realized that i can? Sana naisip mo man lang yung sitwasyon.
You are bigger than me. Braso mo palang at kamo hindi na ko mabubuhay kung sakali pagbuntungan mo ko ng sama ng loob.
You are stronger than me. Yung pat mo nga lang sampal na saken.
And most of all, bakit gagawin ko yung isang bagay na makakasira sa friendship natin? At malamang, dahil likas na ang chismis ay kumakalat, e di lalo lang ako nasira sa paningin ng mga tao.
Sirang sira na ko dahil sa pagkakagusto ko sayo, dadagdagan ko pa ba ang problema ko?
It’s hard to say na I THOUGHT YOU WERE DIFFERENT, BUT I GUESS IM FUCKING WRONG! KATULAD KA RIN PALA NG IBA NA MAPANGHUSGA LALO NA SA MGA KATULAD KO. Na kahit anung gawin namen, dun at dun rin lang kami pupunta, sa MAKAMUNDONG PAGNANASA.
Mali. Dahil akala ko kilala kita. Tanggap ko na ang pagiging NAIVE, INCONSIDERATE, INSENSITIVE at pagiging JERK mo. Lalo na saken. SINO BA NAMAN AKO DIBA?
Pero yung aspeto na ito ang hindi ko kinaya. Sobrang tanga ko na kung sakaling gustuhin ko pang ipagpatuloy yung CLOSENESS na gusto ko lalo’t na madungis naman pala ang tingin mo sa akin...
It would have been better kung NAGSORRY ka man lang. Pero never kong nafeel na you have the intention to do so. Ni yung aminin mo nga lang na may nasabi kang offensive eh parang wala.
I can’t to stop myself from sharpening my tongue, dahil gusto ko sanang marealize mo kung anu ba ang mali. Pero i guess, MASYADO KANG BATO. MASAMA ANG UGALI SABI MO NGA...
IKAW YAN. At hindi pwedeng baguhin. And PEOPLE around you should accept the way you are...
KAHIT NAKAKASAKIT ka na ng DAMDAMIN ng mga NAKAPALIGID SAYO...
Then it made me realized, bakit dahil lang sa sinabi mo, magself-pity ako ng ganun? i know myself better than anyone else. At alam kong hindi ko gagawin yon...
If you think, and if people does think isa kong LOWER LIFE FORM dahil sa BADING AKO.
Think again.
Hindi ba mas mababa yung mga taong pinagiisipan yung kanilang kapwa?
Monday, September 13, 2010
Sunday, September 5, 2010
Thursday, August 12, 2010
BIG S....
Funny thing is, parang hanggang ngayon hindi mo pa rin alam why i did those things.
It was for your attention. Na somehow you’ll get to see the things you’re doing that hurt me.
Pero the more na ginagawa ko yun, the more na lumalayo ka.
I felt, you forgot to somehow appreciate me for being there because of them.
Yeah right, its the FEELING [the I LIKE U THING]!
And the more i ask for a little consideration, the more na nakikita kita with them.
It’s like, you are being biased. Inconsiderate.
But i was too. It took me a while to realized that.
Things were messed up. Naiisip ko lagi, if i started to disregard you, i will be able to forget you and pretend that you don’t exist. Pero yun nga, the more that i try, the more it hurts.
I thought by saying harsh words will make things easier.
Pero yun, mabigat pala sa loob, because i am destroying a friendship.
Ganun pala yun, hirap talaga pag una, trial and error.
And malamang, hindi mo nakikita yung struggle ko because you are too focused to yourself.
Then after the last battle, someone made me realized na mali ako, [hard core. Fine!]
That i was reacting too much. Too much in a sense that i was demanding too much.
That it could have been better if i discussed it with you.
But how, kung ayaw mo ng ganun?
Ang hirap pag dedma yung kabilang side tapos yung kabila naman sensitive.
Parang humihingi ka ng candy pero pilit ibinibigay sayo ay asin.
Was i just paranoid? Or you are really giving me the reason to push myself away?
Then came the text na hindi ka na galit sakin [WTF! At ikaw pa ang galit saken? Da hell]
But then, if i will not reconcile and eat my pride, lalo nang walang mangyayari.
Afterall, im older, a bit mature [at times], and started the commotion...
To tell you frankly, i wasn’t at ease. Nakakapaso.
Siguro kasi, its not the right time.
But things went well.
Except that, i still believe i deserve a BIG S....
Don’t you think?
For all that had happen.
It will mean a lot...
___________________________________
What if sabihin kong, im not yet over you?
E di nawindang ka na naman noh?
Sabihin nalang nating wala na dun sa punto na gaya ng dati.
I am able now to joke things with you about stuff na medyo awkward dati.
I am more comfortable now of the touch, green jokes, and stuff.
Simply put, wala nang malisya or what, i hope you feel the same.
I saw the traits the turned me off [naks] and realized you are better off as a friend [yabang].
That exerting much effort would be such a waste.
You are not worth it on that aspect and that i am too immature for such...
Such things can wait.
_________________________________
Tao lang ako, i will keep on making mistakes. Will tend to do immature things.
And yup, you have to deal with my dramas. Yun ako eh.
The problem is, you are the exact opposite of me.
CLASH!
I guess communication is the key...
I hope from now on we can talk things over.
Kahit pajoke lang, ang importante we know the things na nangyayari.
But i will not dwell on things na wala naman ako Kebs.
Unless, nadradrag ako [syempre!]
________________________________
There are times that you need to speak up.
Just to straight things up.
SILENCE sometimes can be equated to COWARDNESS.
________________________________
Hindi porke lalaki ka, kailangan lagi kang mataas.
Hindi basehan yun ng pagiging lalaki.
Ang pagpapakumbaba ay katumbas ng pagrespeto sa kapwa.
_______________________________
As always,
SALAMAT...
It was for your attention. Na somehow you’ll get to see the things you’re doing that hurt me.
Pero the more na ginagawa ko yun, the more na lumalayo ka.
I felt, you forgot to somehow appreciate me for being there because of them.
Yeah right, its the FEELING [the I LIKE U THING]!
And the more i ask for a little consideration, the more na nakikita kita with them.
It’s like, you are being biased. Inconsiderate.
But i was too. It took me a while to realized that.
Things were messed up. Naiisip ko lagi, if i started to disregard you, i will be able to forget you and pretend that you don’t exist. Pero yun nga, the more that i try, the more it hurts.
I thought by saying harsh words will make things easier.
Pero yun, mabigat pala sa loob, because i am destroying a friendship.
Ganun pala yun, hirap talaga pag una, trial and error.
And malamang, hindi mo nakikita yung struggle ko because you are too focused to yourself.
Then after the last battle, someone made me realized na mali ako, [hard core. Fine!]
That i was reacting too much. Too much in a sense that i was demanding too much.
That it could have been better if i discussed it with you.
But how, kung ayaw mo ng ganun?
Ang hirap pag dedma yung kabilang side tapos yung kabila naman sensitive.
Parang humihingi ka ng candy pero pilit ibinibigay sayo ay asin.
Was i just paranoid? Or you are really giving me the reason to push myself away?
Then came the text na hindi ka na galit sakin [WTF! At ikaw pa ang galit saken? Da hell]
But then, if i will not reconcile and eat my pride, lalo nang walang mangyayari.
Afterall, im older, a bit mature [at times], and started the commotion...
To tell you frankly, i wasn’t at ease. Nakakapaso.
Siguro kasi, its not the right time.
But things went well.
Except that, i still believe i deserve a BIG S....
Don’t you think?
For all that had happen.
It will mean a lot...
___________________________________
What if sabihin kong, im not yet over you?
E di nawindang ka na naman noh?
Sabihin nalang nating wala na dun sa punto na gaya ng dati.
I am able now to joke things with you about stuff na medyo awkward dati.
I am more comfortable now of the touch, green jokes, and stuff.
Simply put, wala nang malisya or what, i hope you feel the same.
I saw the traits the turned me off [naks] and realized you are better off as a friend [yabang].
That exerting much effort would be such a waste.
You are not worth it on that aspect and that i am too immature for such...
Such things can wait.
_________________________________
Tao lang ako, i will keep on making mistakes. Will tend to do immature things.
And yup, you have to deal with my dramas. Yun ako eh.
The problem is, you are the exact opposite of me.
CLASH!
I guess communication is the key...
I hope from now on we can talk things over.
Kahit pajoke lang, ang importante we know the things na nangyayari.
But i will not dwell on things na wala naman ako Kebs.
Unless, nadradrag ako [syempre!]
________________________________
There are times that you need to speak up.
Just to straight things up.
SILENCE sometimes can be equated to COWARDNESS.
________________________________
Hindi porke lalaki ka, kailangan lagi kang mataas.
Hindi basehan yun ng pagiging lalaki.
Ang pagpapakumbaba ay katumbas ng pagrespeto sa kapwa.
_______________________________
As always,
SALAMAT...
Wednesday, July 28, 2010
Self-ASSessMENt part 1
Minsan gustung-gusto ko nang sabihing “SORRY PO. Pasensya na kayo, ganun lng talaga siguro ako ngayon. Gusto ko lang sabihin yung nasasaloob ko.”
Pero bakit? Bakit kailangan humingi ng paumanhin sa mga bagay na natural na lumalabas sa ating mga bibig? Hindi ko itatanggi ang bawat salita sa aking akda ay may pinanggalingan, lahat may gustong patamaan, may laman. Ang tanong, “NAKALAGAY BA ANG IYONG PANGALAN?” sakaling nakanti nito ang iyong damdamin, hindi ba’t ikaw na rin naman ang may KASALAN? Bakit mo binabasa ang sulat ng iba? Minsan pa nga ay binibisita mo pa ang kani-kanilang kinalalagyan, para ano? Saang punto? Hindi ba’t para magmatyag? Para manilip at makialam? IKAW MISMO ANG GUMAGAWA NG SARILI MONG GULO!
At huwag tayong maghugas ng kamay. Huwag tayong magpanggap na ni minsan ay hindi mo ginagawa ang nagagawa ko. Huwag tayong ipokrito. Konti kahihiyan naman para sa sarili mo.
Nasasaktan ka? Bakit sa tingin mo hindi ka nakakasakit? Tangna! PANGINOON KA?
Huwag tayong umasta na wala tayong nasasaktan sa ating mga ginagawa. Eh paano yung mga ginagawa ng mga taong nakapaligid sa atin? Hindi bat ang alam nila ay mas malamang galing din sa atin? At ang reaksyon nila ay dahil din sa atin? Suma tutal, tayo pa rin ang punot dulo nito. Kung anuman ang kahinatnan nito, sa atin parin ang bunton ng sisi nito.
Nanahimik ako. Nanahimik ka. Nanahimik sila. Sa paanong estado? Sa paanong paraan? Sa pagsusulat lang ba ng artikulo sa isang pahina? E paano yung mga reaksyon natin at ng mga taong nakapalig sa atin? Paano naman ang mga kuwentong ginagawa natin para makakuha ng simpatya ng iba? Ang mga tsismis at paguusap na ginagawa natin? Ang walang kamali-malisyang reaksyon sa mga bagay bagay?
At, paano ka magkakaron ng katahimikan kung palagi nating iisipin na tayo ang paksa ng iba?
Kasalan ko parin ba kung hindi matamik ang imahinasyon mo? Hindi kaya naman may sira na ang tuktok mo?
At, huwag nating ibintang sa iba ang mga ginagawa natin sa kanila. Magkakaiba tayo. Maaring tsismoso at mapaggawa ako ng kwento at ikaw naman ay mabait, maunawin at mahaba ang pasensya. At sila, wala lang, mahilig lang talaga makisawsaw sa akung anu bang uso at napapanahon. May perpekto at mayroon din naming puro kamalian lang ang nagagawa GAYA KO!
Bakit hindi muna tayo tumingin sa salamin, alalahanin ang bawat petsang lumipas at mga kabuktutan nating ginawa. Isama na rin natin ang mga natural nating reaksyon o paguugali at tingin natin kung hindi tayo nakakasakit at nakakaapak ng iba.
At tingnan din natin ang ating sarili kung tayo ba ay Malaya sa sulsol at impluwensya ng iba. Tingnan natin kung hindi ba tayo ay masyado nang eksaherado...
Pero bakit? Bakit kailangan humingi ng paumanhin sa mga bagay na natural na lumalabas sa ating mga bibig? Hindi ko itatanggi ang bawat salita sa aking akda ay may pinanggalingan, lahat may gustong patamaan, may laman. Ang tanong, “NAKALAGAY BA ANG IYONG PANGALAN?” sakaling nakanti nito ang iyong damdamin, hindi ba’t ikaw na rin naman ang may KASALAN? Bakit mo binabasa ang sulat ng iba? Minsan pa nga ay binibisita mo pa ang kani-kanilang kinalalagyan, para ano? Saang punto? Hindi ba’t para magmatyag? Para manilip at makialam? IKAW MISMO ANG GUMAGAWA NG SARILI MONG GULO!
At huwag tayong maghugas ng kamay. Huwag tayong magpanggap na ni minsan ay hindi mo ginagawa ang nagagawa ko. Huwag tayong ipokrito. Konti kahihiyan naman para sa sarili mo.
Nasasaktan ka? Bakit sa tingin mo hindi ka nakakasakit? Tangna! PANGINOON KA?
Huwag tayong umasta na wala tayong nasasaktan sa ating mga ginagawa. Eh paano yung mga ginagawa ng mga taong nakapaligid sa atin? Hindi bat ang alam nila ay mas malamang galing din sa atin? At ang reaksyon nila ay dahil din sa atin? Suma tutal, tayo pa rin ang punot dulo nito. Kung anuman ang kahinatnan nito, sa atin parin ang bunton ng sisi nito.
Nanahimik ako. Nanahimik ka. Nanahimik sila. Sa paanong estado? Sa paanong paraan? Sa pagsusulat lang ba ng artikulo sa isang pahina? E paano yung mga reaksyon natin at ng mga taong nakapalig sa atin? Paano naman ang mga kuwentong ginagawa natin para makakuha ng simpatya ng iba? Ang mga tsismis at paguusap na ginagawa natin? Ang walang kamali-malisyang reaksyon sa mga bagay bagay?
At, paano ka magkakaron ng katahimikan kung palagi nating iisipin na tayo ang paksa ng iba?
Kasalan ko parin ba kung hindi matamik ang imahinasyon mo? Hindi kaya naman may sira na ang tuktok mo?
At, huwag nating ibintang sa iba ang mga ginagawa natin sa kanila. Magkakaiba tayo. Maaring tsismoso at mapaggawa ako ng kwento at ikaw naman ay mabait, maunawin at mahaba ang pasensya. At sila, wala lang, mahilig lang talaga makisawsaw sa akung anu bang uso at napapanahon. May perpekto at mayroon din naming puro kamalian lang ang nagagawa GAYA KO!
Bakit hindi muna tayo tumingin sa salamin, alalahanin ang bawat petsang lumipas at mga kabuktutan nating ginawa. Isama na rin natin ang mga natural nating reaksyon o paguugali at tingin natin kung hindi tayo nakakasakit at nakakaapak ng iba.
At tingnan din natin ang ating sarili kung tayo ba ay Malaya sa sulsol at impluwensya ng iba. Tingnan natin kung hindi ba tayo ay masyado nang eksaherado...
Saturday, July 10, 2010
SEASON 3: TXT BTL
Things got worst! It seems both girlet and boylet hate each other. Not for them to tell each other pa, kita naman sa mga ginagawa nila. Si girlet sige ang posts sa FB at si boylet ultimate dedma lang sa kanya.
-----------------------------------------------------
As usual, affected na naman ang opisina nila. Parang may bombang anytime sasabog sa maling galaw ng kung sino man. Dito na pumasok sa eksena si Bridge.
At sino si Bridge? Ang pinsan kuno ni girlet. Someone na super close si girlet and somehow si boylet din. Para xang older sister ng dalawa. Laging nakatanog kung okay ba sila, kung magkaaway na naman ba, etc... she’s totally concerned sa relationship ni girlet and boylet. And, she’s the first one to be saddened sakaling hindi na naman nagkakasundo ang dalawa.
-----------------------------------------------------
As expected, nakialam na naman si Bridge, may i tanong kay girlet and boylet ano naman ang nangyari. as expected din, girlet explained what happened and, boylet, sa mas malupet na expectation said ewan na naman nya kay girlet.. a very usual situation. An almost replay of every single fight nang dalawa.
And since, talking to bridge when both of them is around is very uncomfortable, sa text dinaan nina girlet and boylet ang pakikipagusap sa una.
And somehow, parang bridge has found a way to tell the two kung anu ba yung mga bagay na hindi nila masabi ng harapan sa isa’t-isa, which she wonders why so well. Magkasama naman sa opisina, alam ang numero ng isa’t-isa, parehong may FB, at lalung-lalo namang magkakilala, bakit ayaw pang magsabihan ng problema. Ang reason? Hindi open si boylet sa ganito. Parang ayaw na ayaw nya nito. In fact, never pa si girlet and boylet nagusap ng seryoso ng face-to-face. It’s like both of them are void to have such.
---------------------------------------------------
4, 5, 6 at pagminsan 7 parts pa ang mga text ni girlet kay bridge. Especially pag may mga tinatanong ang huli patungkol kay boylet na sa hinuha ni girlet has something to do sa mga txt ni boylet kay bridge. And at the same time, nararamdaman naman ni girlet na ang mga text nya ay sinasabi ni bridge kay boylet. At ang mga komento ni bridge or tanong sa kanilang dalawa ay malamang mula rin sa kani-kanila.
Both of them learned a thing or two. Both of them found flaws. And for sure, nakapagbitaw ng mga masasakit na salita sa isa’t-isa. Now wonder if in the face nilang nasabi ang mga bagay na ito. Hindi kaya mas magiging maayos ang sitwasyon? O kaya naman mas lalala ang misunderstanding...
----------------------------------------------------
Days passed. Iwasang walang humpay. Except of course sa usapang trabaho. Both of them are forced to launch a few words for each other pero mararamdaman mo ang tabang. It’s like things are getting heavier. That the storm will be here for a long time.
---------------------------------------------------
There is silence among the two warriors but what’s beneath is a text message battle happening. Of what specific content? Of what grounds? Of what extent? Of what load? Of what bitterness, hatred and pain? HINDI natin ALAM, bakit hindi natin itanong kay BRIDGE? Or better yet, tinangnan ang cellphone nya, dahil sa malamang hindi naman xa magkokwento...
-----------------------------------------------------
As usual, affected na naman ang opisina nila. Parang may bombang anytime sasabog sa maling galaw ng kung sino man. Dito na pumasok sa eksena si Bridge.
At sino si Bridge? Ang pinsan kuno ni girlet. Someone na super close si girlet and somehow si boylet din. Para xang older sister ng dalawa. Laging nakatanog kung okay ba sila, kung magkaaway na naman ba, etc... she’s totally concerned sa relationship ni girlet and boylet. And, she’s the first one to be saddened sakaling hindi na naman nagkakasundo ang dalawa.
-----------------------------------------------------
As expected, nakialam na naman si Bridge, may i tanong kay girlet and boylet ano naman ang nangyari. as expected din, girlet explained what happened and, boylet, sa mas malupet na expectation said ewan na naman nya kay girlet.. a very usual situation. An almost replay of every single fight nang dalawa.
And since, talking to bridge when both of them is around is very uncomfortable, sa text dinaan nina girlet and boylet ang pakikipagusap sa una.
And somehow, parang bridge has found a way to tell the two kung anu ba yung mga bagay na hindi nila masabi ng harapan sa isa’t-isa, which she wonders why so well. Magkasama naman sa opisina, alam ang numero ng isa’t-isa, parehong may FB, at lalung-lalo namang magkakilala, bakit ayaw pang magsabihan ng problema. Ang reason? Hindi open si boylet sa ganito. Parang ayaw na ayaw nya nito. In fact, never pa si girlet and boylet nagusap ng seryoso ng face-to-face. It’s like both of them are void to have such.
---------------------------------------------------
4, 5, 6 at pagminsan 7 parts pa ang mga text ni girlet kay bridge. Especially pag may mga tinatanong ang huli patungkol kay boylet na sa hinuha ni girlet has something to do sa mga txt ni boylet kay bridge. And at the same time, nararamdaman naman ni girlet na ang mga text nya ay sinasabi ni bridge kay boylet. At ang mga komento ni bridge or tanong sa kanilang dalawa ay malamang mula rin sa kani-kanila.
Both of them learned a thing or two. Both of them found flaws. And for sure, nakapagbitaw ng mga masasakit na salita sa isa’t-isa. Now wonder if in the face nilang nasabi ang mga bagay na ito. Hindi kaya mas magiging maayos ang sitwasyon? O kaya naman mas lalala ang misunderstanding...
----------------------------------------------------
Days passed. Iwasang walang humpay. Except of course sa usapang trabaho. Both of them are forced to launch a few words for each other pero mararamdaman mo ang tabang. It’s like things are getting heavier. That the storm will be here for a long time.
---------------------------------------------------
There is silence among the two warriors but what’s beneath is a text message battle happening. Of what specific content? Of what grounds? Of what extent? Of what load? Of what bitterness, hatred and pain? HINDI natin ALAM, bakit hindi natin itanong kay BRIDGE? Or better yet, tinangnan ang cellphone nya, dahil sa malamang hindi naman xa magkokwento...
SEASON 3: ECLIPSE
Monday came, hindi feel ni girlet kausapin si boylet dahil masama pa rin ang loob nya infact, nagisnuban lang sila ng magkasalubong papasok ng opisina nila. Ni hindi nga sa linya ng department nila pumila si girlet para sa flag ceremony. Obviously, my silent war na naman, at mas malamang sa hindi, no white flags will be seen soon.
-------------------------------------------
Everyone is busy dahil mag oath taking ang mga bagong halal na pinuno ng bansa, praktis praktisan si boylet at girlet naman ay namomroblema sa costume nya para sa pagaasikaso ng mga bisita.
June 30 came and it was almost a hell day. Nakakapagod at nakakagutom. Pero okay lang dahil part yun ng trabaho. And besides, later that day, mag gagala si girlet with her nuknukans. At this point, okay na sya, may tampo pa rin, pero okay na. Kaya she sent a message to boylet that was later answered by boylet. Well she thought this will fix things, but it turned out to be another misunderstanding...
------------------------------------------
Girlet: i know this is fucking irritating na... lagi nalang etc...
the problem is me. as always sabi mo nga...
at this point, dami ko iniisip... and yayz, i know you have your own to dealt with...
i want to ask for more understanding... patong patong sila... gusto ko na bumigay...
you can ask my tropz if you like too... parang basis ba...
why kaw nalang biktima? hindi ko rin alam, siguro kasi, may hinahap ako sayo na hindi mo kayang ibigay...
my bad... hindi sayu yun...
and pretty much, may kadikit sau yung iba kong problema...
anu nga ba yun... ummm, hindi ako makahugot sau ng lakas...
hindi ka kasi ganun... and i know, parang hindi karin open sa ganun...
btw, hindi ko intensyon na hindi sagutin call mo yesterday... nagkataon nasa CR ako.. eh wala na follow, so i thought may nakuha ka nakeys.... although my pride got in the way kaya hindi na rin ako ng text...
yun...
kung pwede pa, steady ka lang ha...
be persistent.. yun lang kasi yung proof ko na okay tayo...
yun lang... and
SORRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRYY!!!!
mwaahugz and kizzzzez..
Boylet: your sorry is accepted. Pero bakit naman magsosorry pa. Oks lang yun. Hehehehe Anyway, busy lamang ako sa report na ginagawa ko kaya parang meron akong sariling mundo. Hehehehe :)
Girlet: thanks...
sana naiintindihan ng iyong bubot kunong kaisipan ang aking nararamdaman.. i'll tell one hell problem pag ready na ko.. gusto ko kasi sakin galeng...
mahirap pag sa iba, baka sumala sa punto...
saka na pagokay na lahat.
Boylet: hahahaha ayos lang yun nuh. XD
Ay ay si Gail nagchat sakin nagtatanung kung aatend raw tayo dun sa gen assembly ng ensci. Sabi ko baka hindi...
Girlet: nareceive ko nga yung email.. kaya lnag may class tau the whole day, then kung hanggang gabi naman xa, aatend ako ng bday... sayang naman ang outfit kung hindi at lagot din ako kay ma'am pag hindi dahil per person daw ang bayad...
Boylet: Yun na nga. hindi na talaga tayo makakaatend. XD
Girlet: w8t lang.. nabasa ko lang... at may kasama ka napala manood ng ECLIPSE??? kamusta naman yung pagyaya ko sayo?
Boylet: uy tumanggi ako nun, kasi supposedly kasama ko yung mga classmate ko sana manuod (kaso nagpunta kami kay noynoy eh) kaya hindi ako naasama. Tapos umentra kaibigan ko kaya ayun sa kanila na ako sasama.. hahahaha Sa air bender nalang ako sama XD.
Boylet: (parang ang gulo ng sequencing ko, anyway nawa'y makuha mo) XD (parang ang gulo ng sequencing ko, anyway nawa'y makuha mo) XD
Girlet: wala akong naalalang tumanggi ka...
shet.. naasar na naman ako..
fine..
[chill!]
pikit muna, breathe in, breathe out...
Boylet: hahaha adik ka, sabi mo pa nga sakin eh, will watch eclipse after ng program nila mayor, if you like sama ka with tropa???...
Sabi ko: naku hindi ako pwede, kasama ko na yung mga classmates ko. Sa Last Airbender nalang o kaya despicable.
Tapos sabi mo, fine. Ayun....
Setting: Sa Office...
Girlet: i cant remember. any...
this is a better conversation...
Me: u know what, lets not watch any fucking movie together...
yung last airbender? think na hindi kita niyaya and you dont have any schedule to watch that movie yet...
YOU: OK...
Me: done.
Boylet: Adik! Yan ang gawagawa.... Pero kung hindi kami matuloy sa sunday eh tera nuod tayo eclipse.... XD
Girlet: mukha mo. as if... gagawa ka ng paraan para matuloy yun..
do the movie pleasure your way.
Boylet: palabas lang yun eh...
---------------------------------------------------
For girlet, this is a fact na iniwan na xa ni boylet. Parang evidence na boylet’s out of her life. Although na realize naman nya baka nga nagusap sila ng ganun at nakalimutan lang nya. But then again she invited boylet naman, so sana binigyan nya ng priority yung invitation nung hindi sila natuloy...
---------------------------------------------------
And the ultimate proof she got:
Boylet: ang emo emo mo talaga... sige hindi na muna ako mangugulo hehehhee
Boylet: hindi ako wrong send ha. :p
Girlet: so anung ibig mong sabihin don?
never mind... iwanan nalang yan sa hangin,
-----------------------------------------------------------
Was she just taking things so seriously? Or he’s being an ass again? Whatever it is, girlet felt alone, while boylet is super dedma. And all girlet can do is......sob.
-----------------------------------------------------------
(to be continued)
-------------------------------------------
Everyone is busy dahil mag oath taking ang mga bagong halal na pinuno ng bansa, praktis praktisan si boylet at girlet naman ay namomroblema sa costume nya para sa pagaasikaso ng mga bisita.
June 30 came and it was almost a hell day. Nakakapagod at nakakagutom. Pero okay lang dahil part yun ng trabaho. And besides, later that day, mag gagala si girlet with her nuknukans. At this point, okay na sya, may tampo pa rin, pero okay na. Kaya she sent a message to boylet that was later answered by boylet. Well she thought this will fix things, but it turned out to be another misunderstanding...
------------------------------------------
Girlet: i know this is fucking irritating na... lagi nalang etc...
the problem is me. as always sabi mo nga...
at this point, dami ko iniisip... and yayz, i know you have your own to dealt with...
i want to ask for more understanding... patong patong sila... gusto ko na bumigay...
you can ask my tropz if you like too... parang basis ba...
why kaw nalang biktima? hindi ko rin alam, siguro kasi, may hinahap ako sayo na hindi mo kayang ibigay...
my bad... hindi sayu yun...
and pretty much, may kadikit sau yung iba kong problema...
anu nga ba yun... ummm, hindi ako makahugot sau ng lakas...
hindi ka kasi ganun... and i know, parang hindi karin open sa ganun...
btw, hindi ko intensyon na hindi sagutin call mo yesterday... nagkataon nasa CR ako.. eh wala na follow, so i thought may nakuha ka nakeys.... although my pride got in the way kaya hindi na rin ako ng text...
yun...
kung pwede pa, steady ka lang ha...
be persistent.. yun lang kasi yung proof ko na okay tayo...
yun lang... and
SORRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRRYY!!!!
mwaahugz and kizzzzez..
Boylet: your sorry is accepted. Pero bakit naman magsosorry pa. Oks lang yun. Hehehehe Anyway, busy lamang ako sa report na ginagawa ko kaya parang meron akong sariling mundo. Hehehehe :)
Girlet: thanks...
sana naiintindihan ng iyong bubot kunong kaisipan ang aking nararamdaman.. i'll tell one hell problem pag ready na ko.. gusto ko kasi sakin galeng...
mahirap pag sa iba, baka sumala sa punto...
saka na pagokay na lahat.
Boylet: hahahaha ayos lang yun nuh. XD
Ay ay si Gail nagchat sakin nagtatanung kung aatend raw tayo dun sa gen assembly ng ensci. Sabi ko baka hindi...
Girlet: nareceive ko nga yung email.. kaya lnag may class tau the whole day, then kung hanggang gabi naman xa, aatend ako ng bday... sayang naman ang outfit kung hindi at lagot din ako kay ma'am pag hindi dahil per person daw ang bayad...
Boylet: Yun na nga. hindi na talaga tayo makakaatend. XD
Girlet: w8t lang.. nabasa ko lang... at may kasama ka napala manood ng ECLIPSE??? kamusta naman yung pagyaya ko sayo?
Boylet: uy tumanggi ako nun, kasi supposedly kasama ko yung mga classmate ko sana manuod (kaso nagpunta kami kay noynoy eh) kaya hindi ako naasama. Tapos umentra kaibigan ko kaya ayun sa kanila na ako sasama.. hahahaha Sa air bender nalang ako sama XD.
Boylet: (parang ang gulo ng sequencing ko, anyway nawa'y makuha mo) XD (parang ang gulo ng sequencing ko, anyway nawa'y makuha mo) XD
Girlet: wala akong naalalang tumanggi ka...
shet.. naasar na naman ako..
fine..
[chill!]
pikit muna, breathe in, breathe out...
Boylet: hahaha adik ka, sabi mo pa nga sakin eh, will watch eclipse after ng program nila mayor, if you like sama ka with tropa???...
Sabi ko: naku hindi ako pwede, kasama ko na yung mga classmates ko. Sa Last Airbender nalang o kaya despicable.
Tapos sabi mo, fine. Ayun....
Setting: Sa Office...
Girlet: i cant remember. any...
this is a better conversation...
Me: u know what, lets not watch any fucking movie together...
yung last airbender? think na hindi kita niyaya and you dont have any schedule to watch that movie yet...
YOU: OK...
Me: done.
Boylet: Adik! Yan ang gawagawa.... Pero kung hindi kami matuloy sa sunday eh tera nuod tayo eclipse.... XD
Girlet: mukha mo. as if... gagawa ka ng paraan para matuloy yun..
do the movie pleasure your way.
Boylet: palabas lang yun eh...
---------------------------------------------------
For girlet, this is a fact na iniwan na xa ni boylet. Parang evidence na boylet’s out of her life. Although na realize naman nya baka nga nagusap sila ng ganun at nakalimutan lang nya. But then again she invited boylet naman, so sana binigyan nya ng priority yung invitation nung hindi sila natuloy...
---------------------------------------------------
And the ultimate proof she got:
Boylet: ang emo emo mo talaga... sige hindi na muna ako mangugulo hehehhee
Boylet: hindi ako wrong send ha. :p
Girlet: so anung ibig mong sabihin don?
never mind... iwanan nalang yan sa hangin,
-----------------------------------------------------------
Was she just taking things so seriously? Or he’s being an ass again? Whatever it is, girlet felt alone, while boylet is super dedma. And all girlet can do is......sob.
-----------------------------------------------------------
(to be continued)
SEASON 3: The secret Life of Girlet’s Bro (interlude kumbaga sa kanta)
BRO is girlet’s first sibling sa hubby ng mudraks nya. She was 13 when they had him and they are pretty much excited. Kahit xa, despite the expectation na hindi. Kung sana naapreciate nila ang effort nyang umuwi from nueva ecija to spend Christmas and new year with her father’s side family. But anyway, Masaya xa dahil kahit papano, maeextend yung family nya. Kung pwede nga lang magkaroon siya ng kapatid without the stepdad why not.
Literally, brow grew up together with girlet. She usually takes care of him whenever she’s around, too make it exciting, ginagawa nyang punching bag si bro. Not to hurt him, but too teach him a lesson or two. In fact, mas takot pa kay girlet si bro kesa sa mga magulang nya. And when they had their youngest, si SISSY, ganun pa rin naman ang ugali ni girlet, but, dahil sa panahon na to may yayaniks na for sissy, hindi na maxado nagampanan ni girlet pagiging disciplinarian nya.
Too make the long story short, literal na mas close si girlet kay bro kesa kay sissy at ganun din naman si bro sa kanya. Everytime nga na umuuwi si girlet, gusto ni bro katabi xa sa pagtulog; na lagi naman kinokontra ni sissy dahil ayaw nang dalawa na kasama xa.
Nafefeel ni girlet ang fear ng mga tao nab aka magaya sa kanya si bro dahil sa closeness nila, but she thinks otherwise. Nasa upbringing yun, and besides, wala naman syang kinokwento o pinapakita kay bro na maaring gayahin nito. At kahit naman lagi silang nagbobond, normal ang kilos ni bro. If there’s one fear na meron, eto yung kay girlet na later on, marerealize ni bro kung anu sya at baka hindi nya kaya itong tanggapin.
Girlet is afraid of the day na tatanungin na sya ni Bro at hindi nya alam kung paano nya sasagutin ito.
And then the day came. The day after ng “SILYA MOMENT” with boylet.
Bro: “girlet, anu ka ba?”
Girlet: “Bro, hindi na tinatanung yun, alam na natin diba?”
Bro: “Okay, hehehe, kasi sila bakit ganun daw yung mga pictures mo sa FB”
Girlet: “naku bro hayaan mo sila, maxado silang panget at latak para maapreciate yung art at kung anu ko”
Bro: “anu naman daw kaya yun? Bahala ka na nga!”
Short but sweet. Magaan sa pakiramdam ni girlet ang usapang yun, dahil despite bro’s young age. Naiintindihan na nya xa at kung anu mang sitwasyon meron sila. Pasan ba’t alam ni Bro ang sitwasyon ni girlet at boylet. How? Pakialamero kaya ang bro, mapa text messages, posts etc sinusuri nya. Very much interested sa pinaggagawa ng kapatid na girlet. She even remember a moment kung saan sabi ni bro na sana malaki na daw sya para maaway nya yung mga taong nagpapasama ng loob ng kapatid, and that includes boylet. Sabi pa ni bro, “kung alam ko lang, nilagyan ko ng pakain sa isda yung pagkain ni boylet nung nagpunta yun dito. (sabay kutos ni girlet, eh anu effect nun? Pareho lang naman edible yun, hahaha)
Girlet believes that her bro will grow up as a very mature and fine man. Kung mapalihis man ito, at pumili ng ibang klaseng relasyon, da hell, as long as mahal sila ng pamilya nila, pakialam nila sa mga manghuhusga...
Literally, brow grew up together with girlet. She usually takes care of him whenever she’s around, too make it exciting, ginagawa nyang punching bag si bro. Not to hurt him, but too teach him a lesson or two. In fact, mas takot pa kay girlet si bro kesa sa mga magulang nya. And when they had their youngest, si SISSY, ganun pa rin naman ang ugali ni girlet, but, dahil sa panahon na to may yayaniks na for sissy, hindi na maxado nagampanan ni girlet pagiging disciplinarian nya.
Too make the long story short, literal na mas close si girlet kay bro kesa kay sissy at ganun din naman si bro sa kanya. Everytime nga na umuuwi si girlet, gusto ni bro katabi xa sa pagtulog; na lagi naman kinokontra ni sissy dahil ayaw nang dalawa na kasama xa.
Nafefeel ni girlet ang fear ng mga tao nab aka magaya sa kanya si bro dahil sa closeness nila, but she thinks otherwise. Nasa upbringing yun, and besides, wala naman syang kinokwento o pinapakita kay bro na maaring gayahin nito. At kahit naman lagi silang nagbobond, normal ang kilos ni bro. If there’s one fear na meron, eto yung kay girlet na later on, marerealize ni bro kung anu sya at baka hindi nya kaya itong tanggapin.
Girlet is afraid of the day na tatanungin na sya ni Bro at hindi nya alam kung paano nya sasagutin ito.
And then the day came. The day after ng “SILYA MOMENT” with boylet.
Bro: “girlet, anu ka ba?”
Girlet: “Bro, hindi na tinatanung yun, alam na natin diba?”
Bro: “Okay, hehehe, kasi sila bakit ganun daw yung mga pictures mo sa FB”
Girlet: “naku bro hayaan mo sila, maxado silang panget at latak para maapreciate yung art at kung anu ko”
Bro: “anu naman daw kaya yun? Bahala ka na nga!”
Short but sweet. Magaan sa pakiramdam ni girlet ang usapang yun, dahil despite bro’s young age. Naiintindihan na nya xa at kung anu mang sitwasyon meron sila. Pasan ba’t alam ni Bro ang sitwasyon ni girlet at boylet. How? Pakialamero kaya ang bro, mapa text messages, posts etc sinusuri nya. Very much interested sa pinaggagawa ng kapatid na girlet. She even remember a moment kung saan sabi ni bro na sana malaki na daw sya para maaway nya yung mga taong nagpapasama ng loob ng kapatid, and that includes boylet. Sabi pa ni bro, “kung alam ko lang, nilagyan ko ng pakain sa isda yung pagkain ni boylet nung nagpunta yun dito. (sabay kutos ni girlet, eh anu effect nun? Pareho lang naman edible yun, hahaha)
Girlet believes that her bro will grow up as a very mature and fine man. Kung mapalihis man ito, at pumili ng ibang klaseng relasyon, da hell, as long as mahal sila ng pamilya nila, pakialam nila sa mga manghuhusga...
Subscribe to:
Posts (Atom)
